ULUSLARARASI HUKUKTA SEBEPSĠZ ZENGĠNLEġME ĠLKESĠ


PİRİM C. Z.

Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, cilt.0, sa.2, ss.601-627, 2020 (Hakemli Dergi) identifier

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 0 Sayı: 2
  • Basım Tarihi: 2020
  • Dergi Adı: Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
  • Derginin Tarandığı İndeksler: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.601-627
  • Galatasaray Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Modern ulusal hukuk düzenlerinin hemen hemen tamamı tarafından benimsenen ve baĢka bir hukuk kiĢisinin malvarlığından veya emeğinden haksız bir biçimdezenginleĢen kiĢinin söz konusu zenginleĢmeyi iade etme yükümlülüğü altında bulunduğunu öngören sebepsiz zenginleĢme ilkesi, sömürgeciliğin tasfiyesi döneminden buyana uluslararası hukuk çatısı altında da ileri sürülmekte ve bazı uluslararası hukukçularilkenin Uluslararası Adalet Divanı Statüsü‟nün 38. maddesi bağlamında bir hukuk genelilkesi olduğunu ve dolayısıyla bir uluslararası hukuk kaynağı teĢkil ettiğini savunmaktadır. Bununla birlikte, bu iddia, diğer bazı yazarlar ve uluslararası yargı kararları tarafından reddedilmekte ve varlığı evrensel olarak kabul edilmiĢ olsa da, devletlerin ulusalmevzuatlarında farklı biçimlerde düzenlenen ve uygulanan sebepsiz zenginleĢme ilkesinin uluslararası uyuĢmazlıklarda onarım taleplerinin temeline yerleĢtirilemeyeceği dilegetirilmektedir. Elinizdeki çalıĢma, kaynağını iç hukuklarda bulan sebepsiz zenginleĢmeilkesinin uluslararası hukuk çatısı altındaki niteliği üzerinde durmakta ve ilkenin birhukuk genel ilkesi teĢkil edip etmediğini tartıĢmaktadır
The doctrine of unjust enrichment which provides that a person who has been unjustly enriched at the expense of another is required to make restitution to the other is maintained by almost all modern national legal orders. Since the decolonization period, the concept is being discussed also in international law. Some scholars and international judicial decisions argue that the principle of unjust enrichment is a general principle of law which thus constitutes, under Article 38 of the ICJ Statute, a source of international law. However, some other scholars and international judicial decisions refute this idea and argue that the principle of unjust enrichment whose regulation reveals considerable national differences of technical kind cannot be considered as a legal ground of reparation claims in international law. In this context, this paper discusses the legal nature of the concept of unjust enrichment in international law.